✏ استفاده از برگهی مچاله شده:
در این روش کلمات کلیدی را روی کاغذ نوشته و پس از مچاله کردن در اختیار آنان قرار میدهیم کودکان پس از خواندن کلمهی مورد نظر خودشان به گروههای دیگر سرکشی میکنند تا کلماتی که شبیه نوشته خودشان هست پیدا کنند و با گروه جدید یک جمله بسازند.
✏املای آبی:
با استفاده از بطریهای خالی سس یا قطره چکان یا آفتابه و آب. در این روش دانشآموزان به محیط حیاط برده میشوند و کلماتی را که معلم میگوید، آنها به وسیلهی آب و فشار قوطی روی زمین مینویسند.
✏روش توپی:
کلمات کلیدی یا مشکل را روی کاغذ نوشته و روی توپ میچسبانیم و هر بار توپ را به طرف یک دانشآموز پرتاب کرده، او پس از دیدن کلمه، جملهای را به تمام کلاس دیکته میگوید.
✏کلمهی گم شده:
چند کلمه را روی تابلو درست مینویسیم، یکی از دانشآموزان را از کلاس بیرون میفرستیم و سپس یکی از کلمهها را پاک میکنیم تا دانشآموز وقتی وارد کلاس شد حدس بزند کدام کلمه پاک شده است و آن را مجدداً بنویسد.
✏نوبت کیه؟:
در این روش بخشهای هر کلمه و یا ترکیبها را در کارتهایی نوشته و به دانشآموز داده میشود. آموزگار کلمهای را نام میبرد و هر دانشآموزی که کارتی را در دست دارد که میتواند آن کلمه را بسازد بیرون میآید و یکی دیگر از دانشآموزان آن کلمه را روی تخته مینویسد.
✏اسم، فامیل:
این همان بازی قدیمی است با این تفاوت که ستونها کمتر و صدای اول کلمهی مورد نظر چاپ شده است.
✏روش مشارکتی:
هر گروه یک جمله را آماده کنند و به ترتیب برای کلیه دانشآموزان کلاس دیکته کنند.در گروه (سه یا چهار نفری) یکی از اعضا جمله را میگوید و دیگر اعضا مینویسند. یکی از اعضا نیز میتواند به عنوان ناظر درست نویسی جمله گروه را کنترل کند.
✏املای پای تخته، به روش مسابقه:
بین چند نفر اجرا شود که ابتدا تخته بین دو یا سه نفر تقسیم شود و کلمه یا جمله توسط معلم یا گروه به آنها گفته شود.
✏ خواندن واژهها توسط آموزگار:
کلمهی مورد نظر در هر گروه بر روی تخته وایت برد که روی میز هر گروه قرار دارد نوشته و بعد از آن هر گروه کلمهی خود را به دیگر افراد کلاس نشان میدهند و در صورت اشتباه آن را تصحیح میکند